ေရဆန္ကိုျပန္တက္တဲ႔ငါးေတြ.....
ေလဆန္မွာပ်ံသန္းတဲ႔ငွက္ေတြ......
ရာသီဒဏ္အံတုတဲ႔သစ္ပင္.....
တစ္ခါတစ္ရံမွာကိုယ္မွားတဲ႔အျပစ္ေတြ....
ကိုယ္ခံရုံဘယ္သူ႕မွလည္းမပံု.......
ယံုၾကည္ရာဆက္လွမ္းလို႔ေနဆဲ....
ေနမယ္ဆိုဘ၀ေပးတဲ႔အထိေလ...
ကံကုန္ရင္ဘယ္ဘ၀ဆက္ေရာက္မယ္...
မျမင္ႏူိင္တယ္မ်က္ကန္းတစ္ေယာက္လိုဘဲ..
လြယ္လြယ္နဲ႕စုန္ဆင္းခဲ႔ၾကသလို
ဆန္ခ်ိန္ၾကအံတင္းအားခဲကာ..
ေနရာမွန္အဆင္သင္႔ရွိခဲ႔လည္း.......
လူမွန္ဟာအိပ္လို႕ေကာင္းေနတုန္း.....
အား......ဘ၀ဟာခါးသည္းလွခ်ည္လား
ဟား.....ဘ၀ဟာတန္ဘိုလည္းၾကီးမားတယ္
အုိး.....မျပည္႔တဲ႔အိုးတစ္အိုးမို႕လည္း
ေရာက္.....ခဲ႔ဘူးတယ္အေမွာင္လမ္းမ်ား
ကံကိုယံု..ဖြင္႔ထားတဲ႔အဘိဓါန္......
အေပၚယံ..လႊာျခံဳထားတဲ႔အလွေတြ....
တစ္ခါတစ္ေလအိမ္မက္မက္ဖို႕အတြက္...
အေပ်ာ္ေတြဟာ........ခါးခါးသက္သက္.ႏုိးထေနတယ္...
စိန္တိုး (၃၀-၇-၂၀၁၃)
