တန္ဖိုးရွိတဲ့ မိန္းမဆိုတာ

ပြဲသိမ္းခရာ မမွုတ္ေသးခင္ 
ရွံုးျပီလို႔မေျပာပါနဲ႔ဦး..။

 က်ားသစ္ဆိုတာ 
အေရခြံဆုတ္ျပီးမွ 
တကယ္ေသျပီလို႔ အတည္ျပဳႏိုင္တယ္..။

 ပိုးဟပ္တစ္ေကာင္ဟာ
 ေခါင္းမပါဘဲနဲ႔ ရက္အေတာ္ၾကာ 
အသက္ရွင္ႏိုင္ေသးတယ္ဆိုပဲ..။

 အသက္ရွဴ ရပ္သြားတာေတာင္ 
ဦးေႏွာက္အလုပ္လုပ္ေနရင္
 ေသျပီလို႔ မဆိုႏိုင္ေသးဘူး..။ 

ငါ႔ႏွလံုးခုန္သံ
 သဲ့သဲ့ေလးပဲက်န္ေတာ႔လို႔ 
မင္းသိပ္ေပ်ာ္ေနလား ဟင္..။ 

စိတ္ခ်…..
 ေနာင္ဘဝက်ရင္လည္း
 ငါမင္းကိုပဲ ျပန္ခ်စ္ဦးမွာ..။

 ဒီလိုပဲ..
 တန္ဖိုးရွိတဲ့ မိန္းမဆိုတာ 
စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္လိုပဲ 
ဘယ္ေလာက္ေဟာင္ႏြမ္းစုတ္ျပတ္ေနပါေစ
 ျပန္ဖတ္တိုင္း အရသာရွိတယ္ေလ..။ 

 မင္းလူ

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အလင္း

ႏွင္းဆီေလး ဖ်ားေနတယ္
ဘယ္သူ ကယ္မွာလဲ။

ကယ္မယ့္သူ ေမႇ်ာ္ေစာင့္ရင္းနဲဲ႕
ပိန္းပိတ္ ေမွာင္မဲ။

ႏွင္းဆီေလး ဖ်ားေနတယ္
ဘယ္သူ ကယ္မႇာလဲ။

၀တ္ဆံေခၽြ အဆိပ္ပိုးေတြက
ေခါက္တုန္႔ ရစ္၀ဲ။

ႏွင္းဆီေလး ဖ်ားေနတယ္
ဘယ္သူ ကယ္မွာလဲ။

ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ကေလး
သူ႕ၾကယ္မႈန္ ၀တ္ရည္ေဆးနဲ.
ႏွင္းဆီကို လန္းေအာင္ျဖန္းပါလို႔
ကုသ ေနဆဲ။


ေမာင္သစ္မင္း

လမ္းေပၚမွာ

လွလိုက္တာ၊ ငါ တီးတိုးဆိုမိ

ဪ၊ မင္းကို ရည္ညႊန္းဆိုမိတာပါ

လမ္းေပၚမွာ၊  ငါေလွ်ာက္လွမ္းေနခ်ိန္မွာ

လမ္းေပၚမွာ၊ လမ္းေပၚမွာ

လမ္းေပၚမွာ၊ လမ္းေပၚမွာ။


ခင္ဝမ္း  (၁၉၉၃)

ေသာကေျခရာ (၂)

စံပယ္ပြင့္ေပမယ့္၊
စံပယ္ႏွင့္ မတန္သူပါခင္။
မဆင္ရဲသူမို႔၊
ရင္ထဲမွာ တိတ္တခိုးနဲ႔၊
ျမတ္ႏိုးခံုမင္။
အပင္ကိုပ်ိ ဳ းသူမို႔၊
ျမတ္ႏိုးလွ်င္ ပန္ဆင္ထိုက္ေပမယ့္၊
ပန္လိုက္လွ်င္ နံ႔သာခိုးသူလို႔၊
ယိုးစြပ္ကာ စြဲခ်က္တင္၊
ပတ္ဝန္းက်င္ ဆိုမွာေပါ့။
သည္ေတာ့ကြယ္ စံပယ္ႏွစ္၊
ပန္းခ်စ္သူ အဆင္ခက္ၿပီမို႔၊
ပင္ထက္မွာ အလွဆင့္ကာ၊
(စံပယ္ရယ္ …) ပြင့္လိုက္ပါေတာ့။ ။
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)

ကိုခင္ေမာင္တိုး...

ရဟန္းသံဃာေတြ ေရွာင္ၾကဥ္ရမယ့္ အေနသန(၂၁)ပါးက ဘာေတြလဲ

ရဟန္းသံဃာျဖစ္လာၾကလွ်င္ “အေနသန”ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရပါမည္။ အေနသနဟူသည္ မရွာမွီးအပ္ေသာ အျခားအရာျဖင့္ ရွာမွီးျခင္းျဖစ္၏။
ရွင္းစြာဆိုရလွ်င္ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား မိမိအေပၚဝယ္ လာဘ္လာဘမ်ားသြန္းၿဖိဳးလာေစရန္ မအပ္စပ္ေသာ လာဘ္ေခၚသည့္အျပဳအမူ၊အလုပ္အကိုင္မ်ား ေဆာင္႐ြက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေလသည္။
ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသာမက သာမေဏမ်ားအဖို႔ အေနသန (၂၁) ပါးကို ေရွာင္ၾကဥ္ရန္ အေရးႀကီး
ပါသည္။
အဆိုပါ အေနသန (၂၁) ပါးမွာ ...

၁။ အံဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာဆိုေနထိုင္ျခင္း။
၂။ လာဘ္ရေအာင္ ျမႇဴဆြယ္ေျပာဆိုျခင္း။
၃။ တစ္ဦးလွဴဒါန္းထားသည္ကို တစ္ဦးအားသိေစျခင္း။
၄။ သူတစ္ပါး၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးမဲ့ကို ေျပာဆိုျခင္း။
၅။ တစ္ေနရာမွရေသာပစၥည္းကို အျခားတစ္ေနရာသို႔ ေပးျခင္း။
၆။ သစ္သားေပးျခင္း၊ ဝါးေပးျခင္း။
၇။ သစ္႐ြက္၊ ပန္းပြင့္၊ သစ္သီးေပးျခင္း။
၈။ ဆပ္ျပာ၊ ေျမညက္ေပးျခင္း။
၉။ မိမိကိုယ္ကို ႏွိမ့္ခ်၍ေျပာျခင္း။
၁၀။ အမွန္နည္းပါး အမွားမ်ားေသာစကားကိုဆိုျခင္း။
၁၁။ မ်က္ႏွာသစ္ေရ၊ ဒန္ပူေပးျခင္း။
၁၂။ ကေလးထိန္းေပးျခင္း။
၁၃။ မပင့္ဖိတ္ဘဲ အိမ္တြင္းသို႔ဝင္ေရာက္ျခင္း။
၁၄။ ေျမေနရာ ေကာင္း၊ မေကာင္း ေ႐ြးေပးျခင္း။
၁၅။ မဂ္ဖိုလ္မွ ဖီလာအတတ္ကို သင္ေပးျခင္း။
၁၆။ အဂၤဝိဇၨာေဟာျခင္း၊ ေဗဒင္ေဟာျခင္း။
၁၇။ နကၡတ္ေ႐ြးေပးျခင္း။
၁၈။ လူတို႔၏ ခိုင္းေစမႈကို ခံယူျခင္း။
၁၉။ ေဆးကုေပးျခင္း။
၂၀။ ဆြမ္းတံု႔ေပးျခင္း။
၂၁။ မိမိအား လွဴထားေသာပစၥည္းကိုေပးျခင္း။
စသည္တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။

နှစ်ပတ်လည်အထိမ်းအမှတ်

၁။ ၁-နှစ်မြောက် - စက္ကူရတု
၂။ ၂-နှစ်မြောက် - ဂွမ်းရတု
၃။ ၃-နှစ်မြောက် - သားရေရတု
၄။ ၄-နှစ်မြောက် - ပိုးရတု
၅။ ၅-နှစ်မြောက် - သစ်သားရတု
၆။ ၆-နှစ်မြောက် - သကြားရတု
၇။ ၇-နှစ်မြောက် - သက္ကလုပ်ရတု
၈။ ၈-နှစ်မြောက် - ကြေးရတု
၉။ ၉-နှစ်မြောက် -ဥသဖရားရတု

၁၀။ ၁၀-နှစ်မြောက် - သံဖြူရတု
၁၁။ ၁၁-နှစ်မြောက် - သံမဏိရတု
၁၂။ ၁၂-နှစ်မြောက် - ချည်ရတု
၁၃။ ၁၃-နှစ်မြောက် - ဇာပန်းရတု
၁၄။ ၁၄-နှစ်မြောက် - ဆင်စွယ်ရတု
၁၅။ ၁၅-နှစ်မြောက် - သလင်းရတု
၁၆။ ၂၀-နှစ်မြောက် - ကြွေရတု
၁၇။ ၂၅-နှစ်မြောက် - ငွေရတု
၁၈။ ၃၀-နှစ်မြောက် - ပုလဲရတု
၁၉။ ၃၅-နှစ်မြောက် - ကျောက်စိမ်းရတု
၂၀။ ၄၀-နှစ်မြောက် - ပတ္တမြားရတ
၂၁။ ၄၅-နှစ်မြောက် - နီလာရတု
၂၂။ ၅၀-နှစ်မြောက် - ရွှေရတု
၂၃။ ၅၅-နှစ်မြောက် - မြရတု
၂၄။ ၆၀-နှစ်မြောက် - စိန်ရတု
၂၅။ ၇၅-နှစ်မြောက် - ဒုတိယစိန်ရတု
၂၆။ ၉၀-နှစ်မြောက် - နဝရတ်ရတု

စကား

1. စာဖတ္ျခင္းသည္ လူကို ျပည္႔ဝေစသည္။
   ေျပာဆိုေဆြးေႏြးျခင္းသည္ လူကို ကၽြမ္းက်င္ျပင္ဆင္ျပီး ျဖစ္ေစသည္။
   ေရးသားျခင္းကား တိက်ေသခ်ာေစသည္။
   ( ဖရန္စစ္ ေဘကြန္ )
2. အမ်ိဳး၏ အက်ိဳးငွာ တစ္ေယာက္ေသာ သူကုိ စြန္႔ရာ၏။
   ရြာ၏ အက်ိဳးငွာ အမ်ိဳးကို စြန္႔ရာ၏။
   ဇနပုဒ္ အက်ိဳးငွာ ရြာကို စြန္႔ရာ၏။
   မိမိအက်ိဳးငွာ ေျမအားလံုးကို စြန္႔ရာ၏။
   ( ေလာကနီတိ )
3. အတတ္ပညာကို ေျဖးေျဖးသင္ရာ၏။
   ဥစၥာကို ျဖည္းျဖည္းရွာရာ၏။
   ေတာင္ကို ျဖည္းျဖည္းတတ္ရာ၏။
   အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းကို ျဖည္းျဖည္းသာ စဥ္းစားရာ၏။
   အမ်က္ေဒါသကို ျဖည္းျဖည္းသာ ထြက္ေစရာ၏။
   ( ေလာကနီတိ )
4. တခ်ိဳ႕က. . .
   အခက္အခဲကို အေၾကာင္းျပဳျပီး......ဦးက်ိဳးတယ္။
   တခ်ိဳ႕က. . .စံခ်ိန္ခ်ိဳးတယ္။
5. ေနရာတိုင္းမွာ ဂီတ ရွိသည္။
   နားရွိသူေတြ အတြက္ေပါ႔။
   ( ေအာ္စကာဝိုင္းလ္ )
6. စာအုပ္၌ ရွိေသာ အတတ္ပညာ ႏွင္႔ သူတစ္ပါး၏ လက္၌ ရွိေသာ ဥစၥာသည္ ကိုယ္ပိုင္မဟုတ္။
   အေၾကာင္းကိစၥေပၚေပါက္ေသာ အသံုးခ်၍ မရ။