ညဉ့်မှောင်ကြီးမှာ မီးပုံးအပြာ ၊ ရှာယူလာပြီး လသာဆောင်စွန်း ၊ တိုင်ထိပ်တန်းမှာ ကြေးနန်းနှင့်တဲ ၊ တွဲလိတွဲလောင်း ချိတ်ဆွဲလိုက်ပြီး ၊ အချည်းနှီးပင် ထီးတည်းထိုင်ကာ နေမိ၏။ အဘယ်သူလျှင် အမူညံ့သက် ၊ ပြုံးနှုတ်ဆက်နှင့် ဝင်းပြက်မီးခိုင် ၊ ဖယောင်းတိုင်ကို ကိုင်ဆောင်လာပြီး ၊ ရိုလေရီးခို ဖော့စီးညင်သာ ၊ မီးပုံးပြာမှာ စိုက်လာထွန်းညှိပါမည်နည်း။ တွတ်တွတ်ညည်း၍ ညဉ့်လည်းအေးအေး ၊ ငါ့လည်းငေးမိ ပြေးလွှားမြူးခုန် ၊ အစုန်အဆန် လေပြန်ဝှေ့နောက် ၊ လေရူးပေါက်မှာ ဂနာမငြိမ် ၊ ငါ့မီးအိမ်သည် တွန့်လိမ်လူးလွန့် နေသည်တကား။ ကြည်အေး ( ရှုမဝ ၊ ၁၉၄၉ ၊ ဇူလိုင် )